Wroclaw, juni 2016 - Hoe veranderen we van gedachten? Waarom hebben mensen vooroordelen over anderen? Hoe verkoop je rozen? Een samenwerking met Herman Ciurar en zijn familie.
#YOUAREAROSE begon in juni 2016, toen ik op uitnodiging van A-i-R Wro terugkeerde naar Wroclaw, als vervolg op HOW TO START TRYING TO ACT AS IF THERE'S GOING TO BE A FUTURE?, gemaakt in november 2015. Toen werkte ik samen met Herman Ciurar, vanuit de nederzetting waar Herman woonde, aan de rand van Wroclaw. Nu lag het uitgangspunt bij de rozen, die Herman en zijn familie verkochten op Rynek en Swidnicka, het centrale plein van Wroclaw en de winkelstraat.
Herman, die deel uitmaakt van een groep van Roemeens Roma, vroeg zich af: "Ik snap niet waarom mensen zo stellig over ons praten, terwijl ze ons helemaal niet kennen. Hoe kan ik een inwoner van Wroclaw worden? Hoe kan ik de buurman worden van de mensen die naast ons wonen?" In overleg met leden van de Roma gemeenschap die woonden in de Koczowisko - Pools voor tijdelijke nederzetting - aan de Ul. Kamienskiego in Wroclaw, besloten we samen met Stoica Itu, Petru Calderar en enkele anderen in Barbara, in het centrum van Wroclaw net zo'n barak te bouwen als waar de Roma in woonden. Deze barak was het beginpunt van een open samenwerking in de maand Juli 2016 met anderen: mensen uit Wroclaw, kunstenaars, beleidsmakers, journalisten, onderzoekers. Op deze manier kunnen mensen hun gevoelens en gedachten over Herman, zijn familie en het rozen verkopen uiten.
Om vaart te maken, nodigden we Piotr Gardecki, schilder, uit om rozen te schilderen, en Diego Pileggi en Agnieszka Bresler, Jubilo Theatre Group, om workshops te organiseren. Stap voor stap werkten we zo toe naar een interventie op de centrale markt.
Deze tekst functioneerde als introductie op de installatie:
Some people grumble that roses have thorns; I am grateful that thorns have roses.
Alphonse Karr
#YOUAREAROSE gaat over jou - omdat je het vast herkent: je loopt door over Swidnicka en opeens biedt iemand je een roos aan. Je accepteert hem. Plotseling wordt je in ruil gevraagd geld te geven. Je reageert verward. Je zoekt wat geld en geeft het. Met de roos in je had loop je door, nog steeds in de war. Je leert van je verwarring. De volgende keer dat je een roos wordt aangeboden, reageer je anders.
#YOUAREAROSE gaat over hen. Wie zijn deze rozenverkopers? Waarom doen ze dit? Hoe leven ze? Samen met enkele manlijke rozenverkopers is een huis gebouwd in Barbarab, zoals de barakken waar deze mensen in leven, hier in Wroclaw. Vragen en gedachten die te maken hebben met de rozenverkoop zijn op de barak geschreven. Het interieur is gedecoreerd door vrouwelijke rozenverkopers. In de barak vind je een eenvoudige tafel met daarop een rode roos in een vaas.
Dus uiteindelijk gaat #YOUAREAROSE over rozen, tussen jou en hen. Want tussen ons in is dit eenvoudige moment van verwarring, waarin de roos wordt uigewisseld. We kunnen de roos niets kwalijk nemen. Misschien heb je de dorens liever niet, maar uiteindelijk houdt iedereen van rozen.
----------
In juli 2016, in een serie workshops georganiseerd in nauwe samenwerking met Herman, zijn familie en Jubilo Theatre Group, is de roos onderzocht als een object in de intieme en in de publieke ruimte en als een experimenteel object. Op de laatste dag van #YOUAREAROSE is de Rozenparade georganiseerd: samen met Herman, zijn familie en alle mensen die betrokken waren bij de workshops, namen we de draagbare tafel met de roos in de vaas er bovenop samen met een heleboel rozen naar het marktplein. Hier werden rozen uitgedeeld, dit keer voor niks. In ruil werden mensen uitgenodigd de roos door te geven aan iemand anders en ons te vergezellen naar de barak voor een gezamenlijk feest.
